зэщIэщыхьын

а) (зэщIещыхь) перех. гл. остричь кого-что-л. наголо

/ Зыгуэрым и щхьэц къанэ щымыIэу тегъэкIын, тещыкIын.

ЩIалэ цIыкIухэр щхьэ бацэти, дадэм зэщIищыхьащ.

б) (зэщIэщыхьащ) неперех. гл. быть остриженным наголо

/ КIахъуэщхьэхъуэу къэщыхьауэ, щауэ щытын.

И пащIэ-жьакIэр ипэкIэ хуэдэу зэщIэщыхьатэкъым. Лъэб.